منـزلـگــه عشـاقـــــ

ابتدا از قلب شروع می شود..

همه چیز از قلب انسان ها شروع می شود، نه این قلبی که حیوانی است، قلب انسانی..

همه مسائل از قلب انسانی شروع می شود.

و اگر چنانچه قلب، یک سرچشمه ی نور و هدایتی در آن باشد، زبان هم به نورانیت قلب منور می شود، چشم هم به نورانیت قلب منور می شود، همه ی اعضای انسان، که تابع قلب است، وقتی قلب الهی شد، همه چیز انسان الهی می شود، یعنی حرف که می زند، حرفش هم الهی است، استماع که می کند، استماعش هم الهی است، راه که می رود، راه رفتنش هم الهی است.

این همان است که انبیا آمده اند برای تربیت انسان ها. این انسانی که یک حیوان است، با سایر حیوانات فرقی ندارد، یا بدتر از سایر حیوانات است، می خواهند که این انسان را از لجنزار بیرون بیاورند، و یک انسان الهی، یک انسانی که سر تا پایش معرفت الله باشد، توحید باشد، حرکتی نکند الا به حرکت الهی: (وَما رَمیتَ اِذ رَمیتَ وَلکِنَّ الله رَمَی /انفال:17)

نه این است که معنایش این است که خدا تیر را انداخته است. این دست، دست خداست. نفسانیت در تو نبوده است تا اینکه رمیی که می کند، رمی تو باشد.

تو الهی بودی، تو یک موجود الهی بودی، موجود الهی همه چیزش الهی است.

رَمیش، رمی الله است، عَینَش، عین الله است. همه چیزش خداست.

منبع:درس هایی از امام اخلاق و تهذیب روحانیت